Slow Food, adından da anlaşıldığı üzere hepimizin aşina olduğu Fast Food konseptinin zıttı aslında; hem kelime anlamı, hem de arkasında yatan felsefe itibariyle. ‘Yavaş Yemek’ anlamına gelen bu akımın en fazla altını çizmek istediğim özelliği merkezinde bölge kavramının olması. Bir başka deyişle, hareketin temelinde bir bölgenin coğrafyasına ait, lokal ürünler kullanmak ve dışarıdan, hazır ürün almamak yatıyor. Bu da geleneksel yemek kültürünün korunmasını getiriyor beraberinde. Yani ortaya çıkan ürün; o bölgeyi etkileyen doğal faktörler (toprak, su, bitki örtüsü gibi) ile bölgeye tarımsal özelliğini veren insan faktörünün birleşiminden oluşuyor. Bu noktada insan, ürünlerin ekim, yetiştirilme ve pişirilme teknikleri ve uygulamalarında etkili. Her coğrafyanın çevresel özellikleri ve insanının geçmişi, kültürü farklı olduğundan Slow Food akımına göre ortaya çıkan her tarımsal ürün baştan sona benzersiz ve özel. Tam da bununla bağlantılı olarak, bu hareketin kişinin yediği yemeğin hikayesini, kullanılan malzemelerin nereden geldiğini ve bunun gibi süreçleri bilmesi gerektiğini savunduğunu söyleyebiliriz.